AZ Diest in actie
Ziekenhuizen
Sydney Herfs van Ziekenhuis Oost-Limburg (ZOL) in Genk vertelt haar ervaringen als verpleegkundige
“De coronatijd heeft er zeker voor gezorgd dat het beroep niet echt aantrekkelijk is. Als de verloning al hoger zou zijn en de werkdruk zou aangepakt worden, dan zou het voor veel mensen al aantrekkelijker zijn. Want dat zijn de twee grootste punten waardoor het beroep minder aantrekkelijk is.”
“Tijdens de coronaperiode zeiden mensen van buitenaf altijd ‘Jullie zijn ervoor opgeleid’. Nu, theoretisch gezien zijn wij daar ook voor opgeleid, om de technische dingen te doen, maar het emotionele was toch wel heel erg zwaar soms. Een specifiek voorbeeld: Toen het de piek was, kwamen er echt veel patiënten binnen. Je was dan één patiënt aan het verzorgen die aan zijn levenseinde was, en dan kwamen er zoveel patiënten binnen dat je die ene patiënt alleen moest laten sterven omdat je de anderen moet gaan helpen. Daar zit je in de auto naar huis toch heel erg aan te denken. Dat neem je wel mee naar huis.”
De voorbereidingen in jan portaels
“loon- en arbeidsvoorwaarden in de zorg zijn achterhaald”
Chris werkt al 38 jaar in een openbaar ziekenhuis. En al evenveel jaar aan loon- en arbeidsvoorwaarden die te laag zijn. “Als ik dat vergelijk met bijvoorbeeld arbeiders die net zoals wij nachtwerk en weekends doen, dan krijgen wij elke maand 500 euro minder. Waarom? Wij hebben een heel grote verantwoordelijkheid. Wij werken voor mensen en met mensen. En daar zetten wij ons met veel liefde voor in. 24 uur op 24 zijn we beschikbaar, 7 dagen op 7. En als er een collega uitvalt, moeten we dat opvangen, dan mogen we zelfs uit verlof komen.
Wij zorgen met liefde voor mensen. Maar wat doet de regering met ons? Van liefde is al 38 jaar geen sprake. Ik ervaar het eerder alsof ze in ons gezicht spuwen.”
